Blog 1: Daar zijn we dan!

Daar zijn we dan, aan de andere kant van de wereld.

Bart zegt nu al: “Ik heb een dergelijk idee dat we hier nog wel eens terug gaan komen.” En dat na 2 dagen Auckland, wat op zich niet een hele bijzondere stad is.

De vlucht is ons alles meegevallen. Het eerste gedeelte zeker. Niet dat we veel hebben geslapen, maar daar hadden we niet zoveel last van. Eenmaal op Seoul bleek dat we niet naast elkaar zaten in het vliegtuig. We hebben nog geprobeerd om dit te regelen, maar het vliegtuig zat vol. En business class was net buiten budget… (3000 dollar). In het vliegtuig bleek Simone ook nog naast een stinkende Koreaan te zitten en konden we onze handbagage niet meer boven ons hoofd kwijt. Iets minder begin van het tweede gedeelte en we waren al lekker gaar. Uiteindelijk bleek de Koreaan ook alleen te zitten en met behulp van de stewardess als tolk hebben we gevraagd of we konden ruilen. Zo gezegd, zo gedaan! Verder een prima reis gehad.

Om 08.00 uur op 2^e kerstdag landden we op Auckland Int. Airport. Nog even door de douane en dan konden we gaan genieten van de vakantie! Alleen zijn ze hier vrij streng en bang voor introductie van uitheemse flora en fauna… We moesten al in het vliegtuig een lijstje invullen of we bepaalde spullen bij ons hadden, zoals eten en buitensportmaterialen. Daar valt ook het profiel van je wandelschoenen onder en laat er nou net bij Simone een compleet grasland onder zitten… dus werden wij voor extra controle doorgestuurd. Had Bart daar niet wat over gezegd tegen jou in Nederland, Simone? Maar gelukkig zijn ze hier allemaal erg vriendelijk en werden de schoenen nog schoongemaakt voor haar ook! Nog even alle koffers door de scan en we mochten eindelijk het land binnen! 

Lekker weer, 20 graden met een klein wolkje. Gauw maar het hotel bellen voor de transfer! Dat ging allemaal soepel en al snel konden we onze kamer in. Koffers neergegooid en eerst maar eens even liggen! Niet te lang, anders slapen we ’s avonds niet! Dus 1,5 uur later opgestaan en lekker douchen! Taxi laten regelen en toch nog even naar het centrum van Auckland, het was immers Boxingday! Wij zijn allebei niet echt taxireizigers en de prijs viel ons wat tegen ;-), maar het is vakantie! Maar waar te beginnen? Nou ja, eerst maar een rondje door de haven en zagen daar een heerlijk bankje. Dus besloten even te gaan zitten en de omgeving in ons op te nemen. Plaatselijke bevolking zat daar ook te vissen en dat was een vermakelijk schouwspel. Iets met een vis, een soort aalscholver en een zeemeeuw… Daarna even een rondje door een shoppingmall, daar was het gezellig druk. Maar iets van kerst kregen we niet mee. Hier en daar een kerstboom, maar dan heb je het wel gehad. Veel te veel mooie spullen te koop, dus moesten ons een beetje inhouden. Erg veel leuke winkels van de grote surfmerken. Dan maar de hoogte in! De Sky Tower is met 320 meter het hoogste gebouw op het zuidelijk halfrond. Dus maar eens van het uitzicht genieten. Alles is hier gemaakt voor adrenaline, dat is wel duidelijk. In de lift omhoog zit een glazen vloer en je kan van 192 meter hoogte naar beneden springen. Ook boven op het uitkijkplatform zitten glazen vloeren. Maar een schitterend uitzicht over de stad! Weer naar beneden en gauw een hapje eten bij de Mexicaan, want we waren nu toch wel gaar. Lekker gegeten en snel een taxi terug regelen (10 dollar goedkoper!). Simone kon haar ogen in de taxi al niet meer open houden en dat kwam niet door de rijstijl van de chauffeur! 21.30 uur slapen, maar helaas ook 04.00 uur weer wakker… Toch iets last van de jetlag.

Vandaag (27 december) maar besloten rustig aan te doen. Even wat dingen regelen, klein boodschapje gedaan en even de camper bekeken die we over twee dagen gaan ophalen. Het bedrijf zit hier vlakbij en de camper zag er prima uit. En heerlijke aardbeien langs de weg terug gekocht! ’s Middags even ontspannen en Simone even slapen. Valt niet mee voor een zwangere moeke, 12 uur tijdsverschil en een reis met weinig slaap! Eind van de middag besloten een wandeling te maken in de buurt en nu al bijzondere dingen gezien, terwijl het nog niet echt een bijzondere omgeving is. Eerste kwamen we langs een immense begraafplaats waarbij de graven enorm kitsch versierd waren met bondgekleurde kerstslingers en nepbloemen. Waarschijnlijk een traditie om met Kerst dat te doen. Daarna richting een heuvel in de verte en dat bleek een oude vulkaan te zijn. Na een flinke beklimming en schitterend uitzicht al beloning. Als dit een voorbode is voor wat we nog meer gaan zien, komen we ogen tekort!

Dat was het voor nu. Een ding valt nu al op, iedereen is hier inderdaad erg vriendelijk! Zelfs de mensen waarvan je het niet verwacht! Dit wordt een topvakantie!

Tot snel weer!

Groetjes, Simone en Bart